Zoals eerder gezegd ben ik Liandel en woonachtig in Tiel. Voor zover ik me kan herinneren ben ik altijd een dierenvriend geweest. Toen ik thuis woonde had ik kleine huisdieren zoals muisjes en
ratjes en hadden we een hond.
Nadat ik op mezelf ben gaan wonen in 2013 duurde het niet lang voor de eerste (huis tuin en keuken) katten hun intrede deden. Dit waren Koosje, Lilo en Lissy. Helaas is Lissy veel te vroeg
overleden. Later is Indy bij ons komen wonen.
Wat genoot ik van de gezelligheid van de dames, welke allen uit het asiel kwamen, op Indy na, en een vervelend verleden achter de rug hadden. Dit verleden maakte dat ze angstig konden reageren en
ging ik op zoek naar een ras wat evenwichtig was. Ik hoopte dat de meiden op die manier meer vertrouwen zouden krijgen.
Met wat speurwerk kwam ik op de Noorse Boskat uit welke beschreven staat als stabiel, evenwichtig ras welke speels blijft tot hoge leeftijd. Dit wekte mijn interesse en ging op zoek naar een
cattery welke kittens had. En daar was Cleve, wat een dropje vond ik het om te zien, liefde op het eerste gezicht. Qua karakter paste hij ook perfect in mijn groep, zacht van karakter en erg
tolerant. Koosje moest er wel even aan wennen dat Cleve een 'man' was, maar gelukkig accepteerde ze hem al snel.
Ik merkte dat Cleve een stuk speelser was dan de dames. Hij probeerde wel te spelen met de dames maar die waren hier minder van gediend. Daarom ging ik op zoek naar een vriendje of vriendinnetje
voor Cleve. En daar was dan Lucy, bij dezelfde fokker als Cleve. Mijn moeder was op slag verliefd op haar en Lucy is dan ook het meisje van mijn moeder geworden.
In goed overleg met de fokster mocht ik Lucy een keer een nestje laten krijgen om te zien of ik ook wilde fokken, wat een super gave kans was natuurlijk. Eigenlijk hoefde ik er niet lang over na
te denken, en na het zien van King al helemaal niet. Ik wilde gelijk zelf een cattery opstarten met Lucy en King als eerste ouders.
Daar begon de zoektocht naar een cattery naam die bij mij paste, en niet bezet was. Een motto van mij is 'blijf je dromen volgen, ze kunnen uitkomen ook al duurt het soms lang en gaat het met een
omweg'. Dit vond ik een mooi uitgangspunt om te gebruiken in mijn naam en na even zoeken kwam ik op drømfølger uit. Wat zoveel betekend als dromenvolger, hoe passend was dat. In juni 2020 is mijn
droom, een eigen cattery, daadwerkelijk uit gekomen met de geboorte van Peanut.
Als laatste zijn Inova en Krieltje bij ons komen wonen. Voor King was dit liefde op het eerste gezicht en vanaf het moment dat Inova uit de reiskooi stapte wijkt hij niet van haar zijde. Krieltje
en Inova waren bij de fokster al hecht en het is mooi te zien dat ze dit nog steeds zijn. We zijn recentelijk verhuisd en in het nieuwe huis ben ik druk bezig om het weer een fijn plekje te
maken voor de bengels. Ze mogen door het hele huis en hebben een eigen kattenkamer waarvan de deur altijd open staat en is mijn slaapkamer ook hun kamer. De zolder gaat ook tot een speelparadijs
omgebouwd worden.
Bij mijn vorige huis had ik de tuin afgezet, dat gaat nu ook weer gebeuren maar eerst moet er nog het een en ander gebeuren. Daarom zullen ze eerst een ren aan huis krijgen zodat ze toch lekker
naar buiten kunnen als ze willen.
Ik heb het grote geluk dat King, ook al is hij potent, geen sproeier is. Hij loopt dan ook gewoon rond in huis. Alleen wanneer een van de meiden krols is gaat hij afwisselend met de krolse poes
apart zodat er geen dekking plaats vind wanneer dit niet de bedoeling is. Mocht King toch gaan sproeien dan zal de kattenkamer tijdelijk zijn kamer worden en mag hij met een speciaal katerbroekje
in huis lopen. Later krijgt hij in de tuin zijn eigen ren zodat hij ook buiten gewoon gezellig erbij kan zijn.
Shows
Met een aantal Noren ben ik regelmatig op show te vinden. Hierbij kijk ik er goed naar dat het niet teveel stress voor ze oplevert. Vinden ze het niet leuk om mee te gaan dan gaan ze niet meer mee. Zo vond Lucy het als jong katje prima om mee te gaan, maar toen ze groter was liet ze duidelijk weten dat ze er niet meer van gediend is. Zij blijft dan voortaan ook lekker thuis. Het showen is gewoon voor de leuk erbij en ligt niet de prioriteit.
Helaas is het nu al even geleden dat we op show zijn geweest door Covid19. Zodra het weer kan dan gaan we weer naar show. Ik ben erg benieuwd hoe kleine Peanut het zal vinden en hoe hij het op show gaat doen.
Inmiddels hebben we weer aardig wat shows gehad en die kleine Peanut (niet zo klein meer met zijn 7 kilo) het showen helemaal prima te vinden. Zijn allereerste show liep hij de showhal rond aan zijn tuigje. Zijn broertje Luca daarentegen lijkt toch meer op zijn moeder en draagt het showen een minder warm hart toe. Enkele keren per jaar zijn we op show te vinden, maar niet meer zo vaak als een aantal jaar terug. De katten die wel eens op show te vinden zijn zijn: King, Inova, Krieltje, Peanut, Lorraine, Luca, Pippa en Kaisja. Laatst genoemde is nog niet mee geweest dus het is even afwachten wat zij ervan gaat vinden.